Rzeczywistość, którą mamy od wielu miesięcy, zmieniła się nie do poznania. Jeszcze niedawno każdy z nas marzył o tym, aby jak najwięcej czasu spędzać w domu z rodziną. Sytuacja w kraju zaskoczyła nas i nagle z dnia na dzień staliśmy się „więźniami” naszych czterech ścian. Teraz nie tylko możemy pozostawać w domu, lecz po prostu musimy.

       Obecna sytuacja dla większości z nas jest bardzo przykra i frustrująca. Mamy ograniczoną przestrzeń, nie mamy pewności co do najbliższej przyszłości. Nastąpiły ograniczenia w kontaktach międzyludzkich. Zabrakło nam poczucia przewidywalności i bezpieczeństwa. Człowiek – istota społeczna nie może realizować swoich zamierzeń, osiągać sukcesów, otrzymywać wsparcia od innych. W związku z powyższym obecna sytuacja jest olbrzymim wyzwaniem emocjonalnym dla dorosłych jak i dla dzieci. Najczęściej towarzyszące nam emocje związane  są:

– ze strachem: niepokój, przerażenie, onieśmielenie,

– ze smutkiem: przygnębienie, żal,

– ze złością: gniew, wściekłość, irytacja,

– ze wstydem: zażenowanie, wyrzuty sumienia, upokorzenie.

Rzadziej:

– z radością: szczęście, rozkosz, satysfakcje,

– z miłością: akceptacja, ufność, uwielbienie.

Co więc należałoby zrobić, by móc dobrze   funkcjonować, jak pomóc drugiemu człowiekowi w czasach covidowych  np. :w szpitalu, szkole, sklepie czy po sąsiedzku?

     Poradzenie sobie z trudnymi emocjami wymaga czasu, co nie oznacza, że nie możemy  zadbać o samego siebie i innych. Pomoc drugiej osobie szczególnie w czasie przeżywania pandemii daje dużo satysfakcji, nie tylko nam, ale również tym, którzy nie radzą sobie z izolacją. Nasze niewielkie zaangażowanie może sprawić, że czyjeś życie stanie się bardziej znośne. Wystarczy, żeby np.:

– uszyć maseczki,

– ułożyć wiersz dla naszych niewidzialnych bohaterów, którzy stają „oko w oko” z wirusem,

– zadedykować im piosenkę,

– wykonać plakat, rysunek,

– przystąpić do akcji „Widzialna ręka”,

– dostarczyć zakupy, codzienną prasę,

– podzielić się posiłkiem,

– wykupić leki,

– wyprowadzić czworonożnego przyjaciela,

– zwyczajnie zapytać o samopoczucie,

– przesłać życzenia drogą elektroniczną,

– wspólnie ułożyć plan dnia,

– zaplanować aktywność fizyczną,

– nawiązać kontakt interpersonalny ……….

      Każdy z nas jest inny, każdy ma swoje potrzeby i dlatego powinniśmy   przede wszystkim myśleć pozytywnie i stawać się człowiekiem życzliwym, czyli przyjaźnie uosobionym, serdecznym. Nie zapominać o uprzejmości względem drugiego człowieka, wyrozumiałości, przychylności, zaufaniu i miłości oraz wzajemnym wsparciu.

Usłyszeć w potrzebie głos przyjaźni jest najcudowniejszą rzeczą, jakiej może zaznać serce.